Η Θεατρική Ομάδα Ζεφυρίου του Δήμου Φυλής, ετοιμάζει την
τελευταία σωζόμενη κωμωδία του Αριστοφάνη, τον "Πλούτο",
που παρουσιάστηκε στο Αθηναϊκό κοινό περί το 388 π.Χ.
Στον "Πλούτο", ο ποιητής σχολιάζει τις πάντα επίκαιρες κοινωνικές
ανισότητες, διακωμωδεί την άδικη κατανομή του πλούτου, αλλά
και τη διαφθορά...
Αριστοφάνης
(445 π.Χ.-385 π.Χ.),
Ο μεγαλύτερος ποιητής
κωμωδιών
όλων των εποχών,
έζησε και
δημιούργησε στην Αθήνα του 5ου π.Χ.
αιώνα. Γαλουχήθηκε με τις αρχές
της
Δημοκρατίας και έζησε τον
Πελοποννησιακό
πόλεμο. Επηρεάστηκε
πολύ από τους
σοφιστές και έβλεπε
στην εκπαίδευση
του καιρού του
τεράστια προβλήματα, τα
οποία και
διακωμωδούσε στα έργα μέσα από τα
οποία ασκούσε κριτική στην
κρατούσα
πολιτική κατάσταση των καιρών
του.
Όταν
γραφόταν ο Πλούτος
(388
π.Χ.),
μαινόταν ο Κορινθιακός Πόλεμος, οι
συμμαχίες ανατρέπονταν
και
η Αθήνα έλπιζε ότι θα ανακτούσε την ηγεμονία της.
Μάταια όμως γιατί ο θεσμός της Πόλης- Κράτους ήταν σε
πορεία παρακμής.
Οι
αγρότες ήταν οι πολίτες που δεν
προσβλήθηκαν από την σήψη,
αλλά λόγω
των πολέμων περιήλθαν σε μεγάλη φτώχεια.
Το
ατομικό συμφέρον, η διαφθορά, η συκοφαντία,
η μετριότητα κυριαρχούσαν στο
δημόσιο βίο.
Στον "Πλούτο" ο Χρεμύλος, πνιγμένος στα χρέη, αναζητά
στο
Μαντείο των Δελφών χρησμό για τον
σωστό τρόπο να μεγαλώσει
το γιο του:
τίμιο και φτωχό ή πλούσιο και απατεώνα;
Η Πυθία, όπως πάντα ομιχλώδης, τον
προτρέπει να πάρει σπίτι του
τον πρώτο
που θα συναντήσει αποχωρώντας από το
Μαντείο.
Αυτός είναι ένας τυφλός γέρος,
ο θεός Πλούτος, τιμωρημένος
από τον Δία
για να μη βλέπει που μοιράζει τα πλούτη,
ο οποίος
αρνείται να θεραπευτεί, γιατί
φοβάται την οργή του θεού.
Μεταπείθεται
ωστόσο από τον Χρεμύλο και τον υπηρέτη
του,
Καρίωνα, ώστε να διαθέτει τον πλούτο
σε όσους τον αξίζουν
και όχι στους
φαύλους ρήτορες και στους απατεώνες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου